İkinci el vinil alışverişini seviyorum ama bunu yapmadan plakçılardan ayrılmayın

Bir saatin en iyi kısmını bir mağazada veya tezgahta plak kasalarını karıştırarak geçirdiniz ve sabrınız ve kararlılığınız sonunda ödüllendirildi: Bir veya iki bira bardağı fiyatına beğendiğiniz bir şey buldunuz ve hızla mağazaya gidiyorsunuz. Motörhead tişörtü giymiş birinin elinde tutuyor olsanız bile bunun onun olduğunu söylemesinin önüne geçin. Ama o kadar hızlı değil, çünkü rekoru koldan çıkarıp kontrol ettin mi? senin Seçilmiş Kişi’nin yüzeyinde hafif bir yara izi yok mu? Şu lanet şeye bak.

Bu apaçık görünebilir ve belki de zaten sandık kazma sürecinizin bir parçasıdır, ancak ne kadar çok kişinin kayıtları kollarının altına sıkıştırıp kasaya gidip bir kart teslim ettiğini gördüğüme şaşırırsınız (belki de şaşırmazsınız). hatta durumlarını görmek için plağı kollarından çıkarıyor veya sahibinden onları çalmasını istiyor. eBay ya da Discogs yerine bir ana caddedeki fiziksel bir mağazada ya da bir pazarda ya da her neyse satılıyor olması, kapağı yeni olsa bile ‘nane’ ve hatta ‘çok iyi’ durumda olduğu anlamına gelmez. iyi bir şekilde (adil olmak gerekirse, dır-dir genellikle iyi bir gösterge olup olmadığının kaydı da içeridedir). Gerçek olamayacak kadar iyi olduğunu düşündüğünüz bir pazarlık bulduysanız, gerçek olabilir. Mağaza sahipleri, elbette, genellikle uzmandır – plakları durumlarına ve dolayısıyla değerlerine göre nasıl fiyatlandıracaklarını bilirler.