Kırsal Hindistan'da, kadınlar hidroelektrin ana yükünü taşır ve su almak için her gün mil boyunca yürüyün. İklim krizi kötüleşirken, su güvenliği ve ekonomik bağımsızlık için toplumla ilgili çözümlere dayanıklılığı, tarımsal uygulamaların su depolama sistemlerinin inşasına yeniden canlanmasından tetiklenir.
Su (Amritanshu Sikdar'ın Fotoğraf Fotoğrafı Planda)
Adivasi kadınları Aswaliharsha, Nashik'in kaba tepeleri tırmanırken, Marathi'de hareketli bir şarkı söylerler: “Çiftliğim dağlarda, ne kadar örtülmem gerekiyor? Bu bir mücadelenin şarkısı – Maharashtra'da kuru manzaraları yansıtan, su kıtlığının acımasız bir kriz olduğu.
Hindistan manzarası hakkında, kadınlar aileleri için su almak için kavurucu güneşin altında kilometrelerce yürüyorlar. Bu günlük işkenceyi boşaltır, çünkü hane halklarının, bakımın ve çiftliğin sınırlı kaynaklarla kontrol altındaki sorumluluğunu alırsınız. 2024 yılında yapılan bir çalışma, gözlemci araştırma vakfı, su toplamı olan hanelerin% 80'inde çoğunlukla kadın ve kızların su ile uğraştığını göstermektedir.
İklim krizi sıkılaştırılırken, hane halkı tüketimi ve tarım üzerinde etkisi olan bu günlük görev daha da zorlu hale geldi ve kadınları uyum sağlamak için yenilikçi yollar bulmaya çağırıyor. Maharashtra'daki Nashik bölgesinde, düzensiz yağış malzemeleri, tarım için giderek zor olan yeraltı suyu kaynaklarını kurutmuştur. Geleneksel olarak yetiştirilen Adivasi çiftçileri ragi (Fingerche), bölge için çok uygun bir yağmur yemi. Bununla birlikte, son on yıllarda, ragi bitkileri istila ve hastalıklara maruz kaldı, bu da üretkenlikte keskin bir düşüşe yol açtı. Bu, birçok çiftçiyi, kıt su kaynaklarını korkutmaya devam eden daha pazarlanabilir ama daha fazla su yoğun bir hasat olan pirinç verilerini büyütmeye itti. Çeltik tarımı da büyük ölçüde kimyasal gübrelere ve pestisitlere dayanmaktadır ve çevresel stres oluşturulmaktadır.
Nashik topluluğu bu zorlukları yerel organlar ve kar amacı gütmeyen kuruluşlarla tartıştı. Muhteşem çiftçiler aracılığıyla, kuruluşlar ragi canlandırmanın önemini ve bunun istikrarı geri kazanmaya nasıl yardımcı olabileceğini fark ettiler ve hem iklimin ve temel diyetin direncini sunuyor. Özellikle, toplumdaki kadınlar ailelerinin doğru beslenmeyi aldıklarından endişe ediyorlardı ve Ragi bir çözüm sundu ve aynı zamanda sulamaya olan güveni azalttı. Bununla birlikte, tek başına ragi yetiştiriciliğinin yeniden canlanması yeterli değildi; Topluluğun su güvenliğine de ihtiyacı vardı.
Su kriziyle başa çıkmak için, orman ülkesinde göletler, göller ve küçük rezervuarlar gibi su depolama yapılarının inşası köy boyunca inşa edildi. Bu sular drying, yüklü yeraltı suyu üzerine sulama sağladı ve sığır ve bahçeler için su bulunabilirliği sağladı.
Bazı köylerde, bu ilave su, çiftçilerin daha fazla sığır devleti korumasını ve şimdiye kadar imkansız olan bir şey (uzun yıllar önce) geliştirmelerini sağladı. Artan su mevcudiyeti de yeni geçim kaynakları açtı. Aileler gelirlerini keçi ve kümes hayvanları üremesi ile çeşitlendirdiler, bu da belirsiz tarımsal getirilere ve acil köprülerin göçünün sınırlanmasına bağımlılığı azaltır.
Nashik'e benzer şekilde, Marathwada da kuraklık için kötü şöhretli – istenmeyen, ancak daha sık bir konuk, toplulukların kendi zorluklarıyla uğraştığı ve tepki vermenin çeşitli yollarını buldukları. Aurangabad bölgesinde, su kıtlığı, iş, sağlık ve ekonomik istikrarı etkileyen yaşamın her yönüne nüfuz eder. Hasat başarısız olduğunda, erkekler hem çiftlikleri hem de haneleri yönetmek için kadınları geride bırakır ve geride bırakır.
Çeşitli kuruluşların çalışmaları sayesinde, yağmur suyu ve yeraltı suyunu şarj etmek için akan akarsuları yavaşlatan gevşek kaya yapılarını yakalamak için yamaçlara kazılan kontur siperleri gibi belediye çözümlerini uygulamak için 1.000'den fazla kişi seferber edildi.
Bu belediyede tamamen uygulanan bir çabaydı, personel başvurusu kendi kaynaklarını topladı ve hatta makineleri belirlemek için bağış topladı. Geleneksel yağmur suyu kullanım yöntemlerini canlandırarak, 300 günden fazla kesintisiz su temini sağladılar ve tarım ve günlük kullanım için suya erişimi önemli ölçüde geliştirdiler.
Takadi Tanda ve diğer köylerde toplumu harekete geçirmek için bu girişimler, kadınları etkinleştirdi ve odaklarını acil ihtiyaçların ötesine genişletmelerini ve yaşamda daha kapsamlı iyileştirmeler yapmalarını sağladı. Birçoğu gıda işleme, süt ürünleri ve sığır yetiştirme gibi tarım şirketlerinde işletilmektedir.
Mharola köyünün bir sakini olan Alka Jadhav, çiftliklerde günlük ücretli bir işçi olarak çalışarak dört kişilik ailesini destekliyor. Ama burada durmuyor – aynı zamanda ev yapımı salatalık, reçel, chutneys ve bitkisel ürünler yapıyor ve satıyor ve küçük ama istikrarlı gelir akımları yaratıyor. Kadınlar ve Alka için bu şirketler güvenilmez tarımsal ücretlerin ötesine geçecek.
Belediyeler su güvenliği ve istikrarlı geçim kaynağı için çalışırken, diğer bölgelerdeki kriz farklı formları kabul ediyor. İklim değişikliğinin deniz seviyelerini arttırdığı Sundarbans'ta, iç sudaki tatlı su kaynaklarında, kasırgalar ve ilişkili sellerde, hidroelektrik sadece kıtlık ile ilgili değil, kalite bozulması ile ilgilidir. Tarımsal drenaj, endüstriyel atık ve tuz girişi yerel suları zehirlemiştir ve bölgenin yaşam çizgisini hasar kaynağına dönüştürmüştür.
Bu sularda balıkçılık harcamak, bitki toplamak, yıkıcı sağlık sonuçlarıyla Baden-Sind ile yüzleşmek için saatlerce yüzen kadınlar. Kontamine suya daha uzun süre maruz kalma, idrar yolu enfeksiyonlarında, ağrılı kramplarda, düzensiz menstrüel döngülerde ve hamile kadınlar için ciddi risklerde bir artışa yol açmıştır. Ancak birçoğu için bu tek su kaynağı olmaya devam etmektedir.
Şişmiş nehirler göletlerde, evlerde ve tarlalarda daha iyi performans gösterdiğinde ve tüm köyleri hastalıklar için üreme alanlarına dönüştürdüğünde, kriz her siklon ve ilişkili sellerle kötüleşir.
Bunu çözmek için bir çözüm, iklim krizinin birbirine bağlı zorluklarına, kadınların su kirliliği ve sağlığına duyarlılaşmaya odaklanmak ve aynı zamanda güvenli suya, güvenli ve sürdürülebilir geçim ve rehberliğe erişim için yerel olarak çalışan çözümler tasarlama becerilerini donatmaktır.
Değişim zaten görünür. Bir zamanlar sessizce acı çeken kadınlar şimdi kendilerine hitap ediyor – yerel hükümeti etkileyen ve toplulukları için çalışan çözümleri teşvik eden siyasi önlemler.
İklim krizi hızlanırsa, kavgalarınız sadece yoğunlaşacaktır. Aynı zamanda kararlılıkları. Çünkü bu kadınlar için sadece hayatta kalmakla ilgili değil, aynı zamanda yaşamları, ülkeleri ve gelecekleri üzerinde kontrolü yeniden kazanmakla ilgilidir.
Bu makale Jayati Chourey, İcra Direktörü, Saciwaters, Ashwini Kulkarni, Direktör, Pragati Abhiyan ve Lipok Sosyal Vakfı'nın kurucusu ve yönetmeni Joy Daniel tarafından yazılmıştır. Tüm kuruluşlar iklimin üyesidir.
Su (Amritanshu Sikdar'ın Fotoğraf Fotoğrafı Planda)
Adivasi kadınları Aswaliharsha, Nashik'in kaba tepeleri tırmanırken, Marathi'de hareketli bir şarkı söylerler: “Çiftliğim dağlarda, ne kadar örtülmem gerekiyor? Bu bir mücadelenin şarkısı – Maharashtra'da kuru manzaraları yansıtan, su kıtlığının acımasız bir kriz olduğu.
Hindistan manzarası hakkında, kadınlar aileleri için su almak için kavurucu güneşin altında kilometrelerce yürüyorlar. Bu günlük işkenceyi boşaltır, çünkü hane halklarının, bakımın ve çiftliğin sınırlı kaynaklarla kontrol altındaki sorumluluğunu alırsınız. 2024 yılında yapılan bir çalışma, gözlemci araştırma vakfı, su toplamı olan hanelerin% 80'inde çoğunlukla kadın ve kızların su ile uğraştığını göstermektedir.
İklim krizi sıkılaştırılırken, hane halkı tüketimi ve tarım üzerinde etkisi olan bu günlük görev daha da zorlu hale geldi ve kadınları uyum sağlamak için yenilikçi yollar bulmaya çağırıyor. Maharashtra'daki Nashik bölgesinde, düzensiz yağış malzemeleri, tarım için giderek zor olan yeraltı suyu kaynaklarını kurutmuştur. Geleneksel olarak yetiştirilen Adivasi çiftçileri ragi (Fingerche), bölge için çok uygun bir yağmur yemi. Bununla birlikte, son on yıllarda, ragi bitkileri istila ve hastalıklara maruz kaldı, bu da üretkenlikte keskin bir düşüşe yol açtı. Bu, birçok çiftçiyi, kıt su kaynaklarını korkutmaya devam eden daha pazarlanabilir ama daha fazla su yoğun bir hasat olan pirinç verilerini büyütmeye itti. Çeltik tarımı da büyük ölçüde kimyasal gübrelere ve pestisitlere dayanmaktadır ve çevresel stres oluşturulmaktadır.
Nashik topluluğu bu zorlukları yerel organlar ve kar amacı gütmeyen kuruluşlarla tartıştı. Muhteşem çiftçiler aracılığıyla, kuruluşlar ragi canlandırmanın önemini ve bunun istikrarı geri kazanmaya nasıl yardımcı olabileceğini fark ettiler ve hem iklimin ve temel diyetin direncini sunuyor. Özellikle, toplumdaki kadınlar ailelerinin doğru beslenmeyi aldıklarından endişe ediyorlardı ve Ragi bir çözüm sundu ve aynı zamanda sulamaya olan güveni azalttı. Bununla birlikte, tek başına ragi yetiştiriciliğinin yeniden canlanması yeterli değildi; Topluluğun su güvenliğine de ihtiyacı vardı.
Su kriziyle başa çıkmak için, orman ülkesinde göletler, göller ve küçük rezervuarlar gibi su depolama yapılarının inşası köy boyunca inşa edildi. Bu sular drying, yüklü yeraltı suyu üzerine sulama sağladı ve sığır ve bahçeler için su bulunabilirliği sağladı.
Bazı köylerde, bu ilave su, çiftçilerin daha fazla sığır devleti korumasını ve şimdiye kadar imkansız olan bir şey (uzun yıllar önce) geliştirmelerini sağladı. Artan su mevcudiyeti de yeni geçim kaynakları açtı. Aileler gelirlerini keçi ve kümes hayvanları üremesi ile çeşitlendirdiler, bu da belirsiz tarımsal getirilere ve acil köprülerin göçünün sınırlanmasına bağımlılığı azaltır.
Nashik'e benzer şekilde, Marathwada da kuraklık için kötü şöhretli – istenmeyen, ancak daha sık bir konuk, toplulukların kendi zorluklarıyla uğraştığı ve tepki vermenin çeşitli yollarını buldukları. Aurangabad bölgesinde, su kıtlığı, iş, sağlık ve ekonomik istikrarı etkileyen yaşamın her yönüne nüfuz eder. Hasat başarısız olduğunda, erkekler hem çiftlikleri hem de haneleri yönetmek için kadınları geride bırakır ve geride bırakır.
Çeşitli kuruluşların çalışmaları sayesinde, yağmur suyu ve yeraltı suyunu şarj etmek için akan akarsuları yavaşlatan gevşek kaya yapılarını yakalamak için yamaçlara kazılan kontur siperleri gibi belediye çözümlerini uygulamak için 1.000'den fazla kişi seferber edildi.
Bu belediyede tamamen uygulanan bir çabaydı, personel başvurusu kendi kaynaklarını topladı ve hatta makineleri belirlemek için bağış topladı. Geleneksel yağmur suyu kullanım yöntemlerini canlandırarak, 300 günden fazla kesintisiz su temini sağladılar ve tarım ve günlük kullanım için suya erişimi önemli ölçüde geliştirdiler.
Takadi Tanda ve diğer köylerde toplumu harekete geçirmek için bu girişimler, kadınları etkinleştirdi ve odaklarını acil ihtiyaçların ötesine genişletmelerini ve yaşamda daha kapsamlı iyileştirmeler yapmalarını sağladı. Birçoğu gıda işleme, süt ürünleri ve sığır yetiştirme gibi tarım şirketlerinde işletilmektedir.
Mharola köyünün bir sakini olan Alka Jadhav, çiftliklerde günlük ücretli bir işçi olarak çalışarak dört kişilik ailesini destekliyor. Ama burada durmuyor – aynı zamanda ev yapımı salatalık, reçel, chutneys ve bitkisel ürünler yapıyor ve satıyor ve küçük ama istikrarlı gelir akımları yaratıyor. Kadınlar ve Alka için bu şirketler güvenilmez tarımsal ücretlerin ötesine geçecek.
Belediyeler su güvenliği ve istikrarlı geçim kaynağı için çalışırken, diğer bölgelerdeki kriz farklı formları kabul ediyor. İklim değişikliğinin deniz seviyelerini arttırdığı Sundarbans'ta, iç sudaki tatlı su kaynaklarında, kasırgalar ve ilişkili sellerde, hidroelektrik sadece kıtlık ile ilgili değil, kalite bozulması ile ilgilidir. Tarımsal drenaj, endüstriyel atık ve tuz girişi yerel suları zehirlemiştir ve bölgenin yaşam çizgisini hasar kaynağına dönüştürmüştür.
Bu sularda balıkçılık harcamak, bitki toplamak, yıkıcı sağlık sonuçlarıyla Baden-Sind ile yüzleşmek için saatlerce yüzen kadınlar. Kontamine suya daha uzun süre maruz kalma, idrar yolu enfeksiyonlarında, ağrılı kramplarda, düzensiz menstrüel döngülerde ve hamile kadınlar için ciddi risklerde bir artışa yol açmıştır. Ancak birçoğu için bu tek su kaynağı olmaya devam etmektedir.
Şişmiş nehirler göletlerde, evlerde ve tarlalarda daha iyi performans gösterdiğinde ve tüm köyleri hastalıklar için üreme alanlarına dönüştürdüğünde, kriz her siklon ve ilişkili sellerle kötüleşir.
Bunu çözmek için bir çözüm, iklim krizinin birbirine bağlı zorluklarına, kadınların su kirliliği ve sağlığına duyarlılaşmaya odaklanmak ve aynı zamanda güvenli suya, güvenli ve sürdürülebilir geçim ve rehberliğe erişim için yerel olarak çalışan çözümler tasarlama becerilerini donatmaktır.
Değişim zaten görünür. Bir zamanlar sessizce acı çeken kadınlar şimdi kendilerine hitap ediyor – yerel hükümeti etkileyen ve toplulukları için çalışan çözümleri teşvik eden siyasi önlemler.
İklim krizi hızlanırsa, kavgalarınız sadece yoğunlaşacaktır. Aynı zamanda kararlılıkları. Çünkü bu kadınlar için sadece hayatta kalmakla ilgili değil, aynı zamanda yaşamları, ülkeleri ve gelecekleri üzerinde kontrolü yeniden kazanmakla ilgilidir.
Bu makale Jayati Chourey, İcra Direktörü, Saciwaters, Ashwini Kulkarni, Direktör, Pragati Abhiyan ve Lipok Sosyal Vakfı'nın kurucusu ve yönetmeni Joy Daniel tarafından yazılmıştır. Tüm kuruluşlar iklimin üyesidir.