Mucibe ne demek?
i. (Ar. esbāb “sebepler” ve mūcibe “gerektirici şey” ile esbāb-ı mūcibe) Gerektirici sebep, gerekçe: Halîfe tarafından esbâbımûcibesi sorulmuş. Câriye, “Bu çaldığım kendi udum olmadığı cihetle mahâretimi gösteremiyorum” cevâbını vermiş (Mec. Um. Bel.).
