Uluslararası Millet Yılı sona erdiğinde mütevazı darı canlanma işaretleri gösteriyor. Geçtiğimiz yıl yapılan farkındalık kampanyaları, bu harika bitkinin birçok faydası hakkında daha fazla bilgi edinilmesini sağladı. Beslenme uzmanları, temel tahıllara kıyasla yüksek besin değeri nedeniyle darıyı severken, çevreciler pirinç ve buğday ekimine kıyasla daha az su kullanımını savunuyor. Ancak artan kentsel talep ve hükümetin daha yüksek fiyat garantileri yoluyla darı üretimini teşvik etme çabaları göz önüne alındığında, darının düşük gelirli haneler için erişilebilir kalmasının sağlanması zorunludur. Darı fiyatları yükselirse hükümet, Kamu Dağıtım Sistemi (PDS) aracılığıyla darı tüketimini teşvik ederek tüm Hintlilerin darıya ulaşmasını sağlayabilir.
Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'nun Mart 2021'deki 75. oturumunda Uluslararası Millet Yılı (IYM 2023) ilan etmesiyle 2023 yılı gerçekten de milletler için özel bir yıl oldu. (Pinterest)
PDS, her ay 800 milyondan fazla kişiye (nüfusun %60'ı) 5 kg tamamen sübvansiyonlu gıda tahılı sağlıyor. Her ne kadar 2013 tarihli Ulusal Gıda Güvenliği Kanunu'nda iri taneli tahılları da içerecek bir hüküm bulunsa da çoğu eyalet, PDS yararlanıcılarına esas olarak pirinç ve buğdaydan oluşan bir kombinasyon sağlamaya devam ediyor. Geçtiğimiz yıl hükümet, PDS aracılığıyla NFSA yararlanıcılarına 48,7 milyon ton gıda tahılı dağıttı; Bunun sırasıyla %66,8'ini pirinç ve %31,9'unu buğday oluştururken, darı yalnızca %1,3'ünü oluşturdu.
Yalnızca HT Uygulamasından en son Hindistan Genel Seçim haberlerine özel erişim elde edin. Şimdi İndirin! Şimdi İndirin!
Cornell Üniversitesi'ndeki Tata Cornell Tarım ve Gıda Enstitüsü, PDS'deki darı oranını artırmanın ekonomik ve çevresel faydalarını inceledi. 2021-22 döneminde ekonomik maliyet (yani hükümetin PDS aracılığıyla gıda tahıllarını tedarik etme ve dağıtmada maruz kaldığı maliyet) pirinç, buğday ve darı içindi ₹36.7, ₹25.9 ve ₹Kg başına 32,9. Darıların ekonomik maliyeti bajra, ragi ve sorgum için karşılık gelen rakamların ağırlıklı ortalamasıdır. Sonuçlara göre, PDS yararlanıcılarının dörtte biri (yaklaşık 200 milyon kişi) için bir kilogram pirincin bir kilogram darı ile değiştirilmesi, PDS'nin ekonomik maliyetini şu oranda azaltacaktır: ₹913 crore (PDS'nin toplam maliyetinin ~%1'i). Bunun nedeni, darıların PDS aracılığıyla, özellikle de Bajra ve Jowar aracılığıyla tedarik ve dağıtımının pirince kıyasla daha düşük maliyetli olmasıdır.
Ancak darının, PDS'nin ekonomik maliyetlerine yansımayan çevresel faydaları vardır. Darı ekimi, pirinç ve buğday ekimine göre önemli ölçüde daha az girdi gerektirir. Örneğin, darı yetiştiriciliğinde kg başına 79 litre mavi (sulanan) suya ihtiyaç duyulurken, pirinç ve buğdayda sırasıyla kg başına 596 ve 729 litre mavi suya ihtiyaç duyulur. Bu ek faydayı hesaba katmak için, pirinç, buğday ve darıyı PDS aracılığıyla dağıtmanın “gerçek” maliyetini tahmin etmek amacıyla gerçek maliyet muhasebesini (TCA) kullanmak faydalıdır.
TCA, gıda üretimi ve tüketimiyle ilişkili “gizli maliyetlerin” belirlenmesine, ölçülmesine ve paraya çevrilmesine yardımcı olur. Bu mahsullerin her biri için kıt su kullanımı (veya sulama suyunun sürdürülemez kullanımı) ve sera gazı (GHG) emisyonlarıyla ilişkili maliyetleri tahmin ediyor ve PDS aracılığıyla pirinç, buğday ve Darı dağıtımının “gerçek maliyetini” buluyor. miktar ₹68.5, ₹54.3 ve ₹kg başına 42,9. Ekonomik tasarruflar yalnızca hükümetin katlandığı maliyetleri içerse de, “gerçek maliyet” tahminimiz, pirinçle karşılaştırıldığında darı üretiminden kaynaklanan daha düşük su kullanımı ve sera gazı emisyonlarıyla ilişkili tasarrufları hesaba katıyor. Gıda tahıllarını PDS aracılığıyla dağıtmanın gerçek maliyeti dikkate alındığında, bir kilogram pirincin bir kilogram darı ile değiştirilmesinin PDS yararlanıcılarının dörtte birine tasarruf sağlayacağı görülüyor. ₹6.396 crore (PDS'nin “gerçek” maliyetinin ~%2'si).
2022-23'te hükümet 0,7 milyon ton darı tedarik etti. Bu darının büyük kısmı Karnataka'da temin edilip dağıtılıyordu. Bu ivmeyi artırmanın bir yolu, ülkedeki bajra ve jowar üretiminin sırasıyla %40 ve %33'ünü oluşturan Rajasthan ve Maharashtra'da darıların merkezi olmayan bir şekilde satın alınmasını teşvik etmektir. Bu eyaletlerden gıda tahılı alımının arttırılması, PDS için alımların merkezileştirilmesine ve gelir faydalarının ülke çapındaki çiftçilere yayılmasına yardımcı olabilir.
Darının fiyatı ve popülaritesi artmaya devam ettikçe, darı çiftçilerinin ve düşük gelirli hanelerin geride kalmamasını sağlamak kritik önem taşıyacak. Darının PDS'ye dahil edilmesini teşvik etmek, bu endişelerin giderilmesine yardımcı olabilir ve darının, herkese fayda sağlama potansiyeli olan ancak butik gıdalar haline gelen bir sonraki kinoa veya avokado bitkisi olmasını önleyebilir.
Bu makale, Tata-Cornell Enstitüsü Kurucu Direktörü Prabhu Pingali ve Araştırma Görevlisi Raghav Puri tarafından yazılmıştır.
Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'nun Mart 2021'deki 75. oturumunda Uluslararası Millet Yılı (IYM 2023) ilan etmesiyle 2023 yılı gerçekten de milletler için özel bir yıl oldu. (Pinterest)
PDS, her ay 800 milyondan fazla kişiye (nüfusun %60'ı) 5 kg tamamen sübvansiyonlu gıda tahılı sağlıyor. Her ne kadar 2013 tarihli Ulusal Gıda Güvenliği Kanunu'nda iri taneli tahılları da içerecek bir hüküm bulunsa da çoğu eyalet, PDS yararlanıcılarına esas olarak pirinç ve buğdaydan oluşan bir kombinasyon sağlamaya devam ediyor. Geçtiğimiz yıl hükümet, PDS aracılığıyla NFSA yararlanıcılarına 48,7 milyon ton gıda tahılı dağıttı; Bunun sırasıyla %66,8'ini pirinç ve %31,9'unu buğday oluştururken, darı yalnızca %1,3'ünü oluşturdu.
Yalnızca HT Uygulamasından en son Hindistan Genel Seçim haberlerine özel erişim elde edin. Şimdi İndirin! Şimdi İndirin!
Cornell Üniversitesi'ndeki Tata Cornell Tarım ve Gıda Enstitüsü, PDS'deki darı oranını artırmanın ekonomik ve çevresel faydalarını inceledi. 2021-22 döneminde ekonomik maliyet (yani hükümetin PDS aracılığıyla gıda tahıllarını tedarik etme ve dağıtmada maruz kaldığı maliyet) pirinç, buğday ve darı içindi ₹36.7, ₹25.9 ve ₹Kg başına 32,9. Darıların ekonomik maliyeti bajra, ragi ve sorgum için karşılık gelen rakamların ağırlıklı ortalamasıdır. Sonuçlara göre, PDS yararlanıcılarının dörtte biri (yaklaşık 200 milyon kişi) için bir kilogram pirincin bir kilogram darı ile değiştirilmesi, PDS'nin ekonomik maliyetini şu oranda azaltacaktır: ₹913 crore (PDS'nin toplam maliyetinin ~%1'i). Bunun nedeni, darıların PDS aracılığıyla, özellikle de Bajra ve Jowar aracılığıyla tedarik ve dağıtımının pirince kıyasla daha düşük maliyetli olmasıdır.
Ancak darının, PDS'nin ekonomik maliyetlerine yansımayan çevresel faydaları vardır. Darı ekimi, pirinç ve buğday ekimine göre önemli ölçüde daha az girdi gerektirir. Örneğin, darı yetiştiriciliğinde kg başına 79 litre mavi (sulanan) suya ihtiyaç duyulurken, pirinç ve buğdayda sırasıyla kg başına 596 ve 729 litre mavi suya ihtiyaç duyulur. Bu ek faydayı hesaba katmak için, pirinç, buğday ve darıyı PDS aracılığıyla dağıtmanın “gerçek” maliyetini tahmin etmek amacıyla gerçek maliyet muhasebesini (TCA) kullanmak faydalıdır.
TCA, gıda üretimi ve tüketimiyle ilişkili “gizli maliyetlerin” belirlenmesine, ölçülmesine ve paraya çevrilmesine yardımcı olur. Bu mahsullerin her biri için kıt su kullanımı (veya sulama suyunun sürdürülemez kullanımı) ve sera gazı (GHG) emisyonlarıyla ilişkili maliyetleri tahmin ediyor ve PDS aracılığıyla pirinç, buğday ve Darı dağıtımının “gerçek maliyetini” buluyor. miktar ₹68.5, ₹54.3 ve ₹kg başına 42,9. Ekonomik tasarruflar yalnızca hükümetin katlandığı maliyetleri içerse de, “gerçek maliyet” tahminimiz, pirinçle karşılaştırıldığında darı üretiminden kaynaklanan daha düşük su kullanımı ve sera gazı emisyonlarıyla ilişkili tasarrufları hesaba katıyor. Gıda tahıllarını PDS aracılığıyla dağıtmanın gerçek maliyeti dikkate alındığında, bir kilogram pirincin bir kilogram darı ile değiştirilmesinin PDS yararlanıcılarının dörtte birine tasarruf sağlayacağı görülüyor. ₹6.396 crore (PDS'nin “gerçek” maliyetinin ~%2'si).
2022-23'te hükümet 0,7 milyon ton darı tedarik etti. Bu darının büyük kısmı Karnataka'da temin edilip dağıtılıyordu. Bu ivmeyi artırmanın bir yolu, ülkedeki bajra ve jowar üretiminin sırasıyla %40 ve %33'ünü oluşturan Rajasthan ve Maharashtra'da darıların merkezi olmayan bir şekilde satın alınmasını teşvik etmektir. Bu eyaletlerden gıda tahılı alımının arttırılması, PDS için alımların merkezileştirilmesine ve gelir faydalarının ülke çapındaki çiftçilere yayılmasına yardımcı olabilir.
Darının fiyatı ve popülaritesi artmaya devam ettikçe, darı çiftçilerinin ve düşük gelirli hanelerin geride kalmamasını sağlamak kritik önem taşıyacak. Darının PDS'ye dahil edilmesini teşvik etmek, bu endişelerin giderilmesine yardımcı olabilir ve darının, herkese fayda sağlama potansiyeli olan ancak butik gıdalar haline gelen bir sonraki kinoa veya avokado bitkisi olmasını önleyebilir.
Bu makale, Tata-Cornell Enstitüsü Kurucu Direktörü Prabhu Pingali ve Araştırma Görevlisi Raghav Puri tarafından yazılmıştır.